vrijdag 18 maart 2011

Ervaring ademsessie

Na de uitgebreide uitleg over het hoe en wat over transformational breathing, waar ik eerder bij was geweest was ik heel erg benieuwd om een ademsessie mee te maken en vrijdag 11 februari mocht ik een ademsessie mee doen.

Ik vond het heel spannend en was benieuwd naar wat me te wachten stond. We waren met z`n driëen en omdat de cliënte die er ook bij was al bekend was met transformational breathing heeft de therapeut alleen nog een korte uitleg gegeven. Ik wilde ademen om alle negatieve ballast los te laten. Maar omdat de therapeut steeds verder doorvroeg werd het uiteindelijk : Ik ben licht. Vervolgens mochten we gaan liggen en liet de therapeut ons op een bepaalde manier inademen. De therapeut keek ook naar de houding en ik mocht met mijn knieën gebogen gaan liggen. Lang en diep ademen en kort weer uit. De therapeut voelde steeds hoe je ademde en tot waar je adem kwam. Mijn adem kwam niet helemaal tot in mijn buik en de therapeut vertelde mij dat ik niet goed geaard ben, maar wel het spirituele kan ontvangen en dat herken ik wel.

Het duurde even voordat ik gewend was aan de manier van ademen, maar uiteindelijk had ik het ritme te pakken. Na een poosje kreeg ik tintelingen in mijn hele lijf en had ik het gevoel dat ik niet meer kon ademen. Dat voelde niet fijn maar de therapeut kwam bij me en vertelde me dat ik moest gaan tonen en bewegen. Tonen is geluid maken en in het begin was dit heel onwennig, maar het was heel fijn en de tintelingen verdwenen daardoor. Deze perioden van ademen en tonen wisselen elkaar af en op een gegeven moment gaat het ademen en de overgang van ademen naar tonen haast vanzelf en komt er steeds meer geluid. Ik was er zelf verbaasd over.

Op een gegeven ogenblik zei de therapeut dat we moesten gaan ontspannen en de tijd moesten nemen om weer terug te keren in de werkelijkheid. Ik voelde me heel vredig en licht en mijn hele lijf was warm. Toen ik weer rechtop was gaan zitten kregen we een kopje thee van de therapeut en die vroeg hoe ik de sessie ervaren had. Ik had er geen woorden voor. De therapeut legde uit dat ik 40 % van mijn ademhaling gebruik en ik vond dat weinig, maar de therapeut zei dat dit voor de eerste keer juist heel goed was en dat het heel lang duurt voordat je echt 100 % van je ademhaling kan gebruiken. Dat lukt alleen met oefenen, oefenen en nog eens oefenen.

Ik voelde me toen ik naar huis reed heel erg vredig en net alsof ik even geen onderdeel uitmaakte van de wereld om me heen. De dagen erna ben ik heel emotioneel geweest en moest ik steeds en overal om huilen. Alles wat er gebeurde leek wel extra hard bij mij binnen te komen.
Ik hoop dat dit betekend dat ik blokkades aan het opheffen ben, dingen aan het verwerken ben. Al met al vond ik het een hele bijzondere ervaring en hoop dat ik het nog eens mag mee maken.

E.